تفاوت حساب های دریافتنی و پرداختنی

تفاوت حساب های دریافتنی و پرداختنی :

یکی از عناصر ضروری برای کسب و کارها، به ویژه مشاغل کوچک، درک تفاوت بین حساب های دریافتنی و پرداختنی است که می تواند به آنها در درک بهتر شرایط حسابداری کسب و کارشان کمک کند. در صورت وجود تعادل بین هزینه ها و درآمدها، شرکت می تواند ارتباط بین مشتریان و تامین کنندگان خود را در وضعیتی پایدار و سالم حفظ کند.

حسابدار در ازای فروش اعتباری کالا، حساب مشتری ایجاد می کند. AR دفتر حساب های دریافتنی است که وجوه مورد انتظار دریافتی از مشتری را فهرست می کند. از سوی دیگر، دفتر حساب های پرداختنی یعنی AP شامل بدهی های جاری است که شامل تعهدات شرکت در قبال تامین کنندگان یا دیگران است.

اهمیت AR و AP در جایی مشخص می شود که سرمایه گذاران مایل به سرمایه گذاری یا دادن وام با بررسی آنها و اطمینان از تعادل بین حساب های دریافتنی و پرداختنی هستند. زیرا برای این افراد و گروه ها بسیار مهم است که درآمد یا هزینه های برنامه ریزی شده ای داشته باشند که باعث رشد کسب و کارشان شود.

بنابراین می توان گفت که تراز بین حساب های دریافتنی و پرداختنی اعتبار و ثبات اشتغال یک شرکت را نشان می دهد. با توجه به این سوال، در این مقاله به تفاوت حساب های دریافتنی و پرداختنی همراه با چندین تعریف می پردازیم. با ما همراه باشید.

تفاوت حساب های دریافتنی و پرداختنی | حساب های دریافتنی یا AR چیست؟

حساب های دریافتنی، حساب های جاری ناشی از فروش کالا، ارائه خدمات، اعطای وام و کمک است و ماهیت آنها نشان می دهد که مطالبات مربوط به این حساب ها هنوز وصول نشده است. در واقع می توان گفت AR ناشی از فروش اعتباری محصولات و خدمات است.

با محاسبه نسبت بین روزهای فروش و گردش حساب مشتری، می‌توانیم قدرت AR یک شرکت را درک کنیم. حسابدار باید مطالبات را به عنوان دارایی جاری در ترازنامه ثبت کند. زیرا این نشان دهنده دریافت پول در کوتاه مدت طبق تعهد مشتری است. حساب های مشتریان به دو دسته تقسیم می شوند:

مطالبات غیرتجاری
این نوع حساب زمانی ایجاد می شود که مطالبات شرکت مرتبط با حوزه فعالیت آن نباشد. به عنوان مثال، زمانی که به کارمندان خود وام می دهد.

مطالبات تجاری
این حساب همان حساب مشتری است که در تعریف اصلی به آن اشاره کردیم. یعنی خواسته های کوتاه مدت مشتریان در ازای ارائه خدمات و کالاهای مرتبط با تجارت.

آشنایی با تفاوت حساب های دریافتنی و پرداختنی :

در حساب های دریافتنی وثیقه ای مانند چک یا سفته از بدهکار دریافت نمی شود. در مورد بدهی ها، بدهکار ملزم به ارائه اسناد است. بنابراین می توان گفت که احتمال بازپرداخت بدهی ها بیشتر است.

Account Payable یا AP چیست؟

حساب اعتباری برعکس حساب مشتری است. به بیان ساده، زمانی اتفاق می افتد که شرکت به تامین کنندگان خود بدهکار باشد. گاهی اوقات، شرکت باید کالا یا خدمات خود را به صورت اعتباری از تامین کنندگان این محصولات ارائه کند. در چنین شرایطی، حساب های پرداختنی در ترازنامه باید در بدهی های جاری منظور شود.

به طور کلی می توان حساب های پرداختنی و دریافتنی را یکسان دانست. زیرا با ایجاد AR در یک شرکت، AP در شرکت مقابل ایجاد می شود.

تعریف اسناد پرداختنی

اسکناس‌های پرداختنی، چک‌هایی هستند که توسط شرکت‌ها برای سایر افراد برای تأمین تعهداتشان صادر می‌شود. تفاوت حساب های پرداختنی و اسناد پرداختنی دقیقاً در این است که چک یا سایر اسناد توسط بدهکار صادر نمی شود.

تفاوت بین حساب های دریافتنی و پرداختنی چیست ؟

با توجه به تعاریفی که در بالا ارائه شد، می توان گفت که تفاوت اصلی بین حساب های دریافتنی و حساب های پرداختنی این است که حساب های دریافتنی حاصل فروش اعتباری و بدهی مشتریان به کسب و کار شما است و حساب های پرداختنی بدهی و امتیاز اعتباری شرکت شما است. خرید از تامین کنندگان برای دیدن نور روز

مطالبات در ترازنامه دارایی های جاری و حساب های پرداختنی بدهی جاری می باشد. مطالبات باید حداکثر ظرف یک سال تسویه شود. در غیر این صورت به دارایی های بلندمدت تبدیل خواهند شد.

مثال:
در اینجا می خواهیم مفهوم حساب های دریافتنی و پرداختنی را با مثال معامله دو شرکت بهتر درک کنیم.

شرکت الف کالا را به مبلغ 200 میلیون به صورت اعتباری با سررسید 2 ماهه به شرکت ب می فروشد. ضمناً حساب مشتری شرکت الف 200 میلیون بدهکار و حساب فروش آن 200 میلیون طلبکار می شود. از طرف دیگر، شرکت ب باید حساب های پرداختنی 200 میلیونی خود را به اعتبار و موجودی خود را به بدهی 200 میلیونی برگرداند.

پس از گذشت دو ماه و تسویه حساب شرکت ب، حساب دریافتنی شرکت الف بستانکار و حساب وجوه واریز می شود. شرکت ب نیز حساب پرداختنی را بدهکار و حساب وجوه را بستانکار خواهد کرد.

برای مطالعه بیشتر : حسابرسی عملیاتی

آموزش حسابداری

آموزشگاه حسابداری