خدمات ارزیابی ریسک

خدمات ارزیابی ریسک :

یکی از مهمترین کارهایی که مدیران موفق قبل از انجام یک کار مهم انجام می دهند این است که تمام جوانب آن کار را بررسی کرده و مزایا و معایب آن را در نظر بگیرند. مشاوره در این زمینه و کمک گرفتن از افراد متخصص در زمینه های مختلف می تواند دید آگاهانه تری به آنها بدهد.

خدمات ارزیابی ریسک چیست؟

ارزیابی ریسک اصطلاحی است که برای توصیف یک فرآیند یا روش کلی به کار می رود، به عنوان مثال: تجزیه و تحلیل و ارزیابی ریسک مرتبط با آن ریسک.

اما اصول خدمات ارزیابی ریسک به شرح زیر است:

مرحله 1: شناسایی خطرات (یعنی هر چیزی که می تواند باعث آسیب شود). کارفرمایان موظفند خطرات سلامت و ایمنی کارگران خود را ارزیابی کنند.
مرحله 2: تصمیم بگیرید که چه کسی و چگونه ممکن است آسیب ببیند.
مرحله 3: خطرات را ارزیابی کنید و اقدام کنید. .
مرحله 4: نتایج را ذخیره کنید.
مرحله 5: ارزیابی ریسک را مرور کنید.

انواع اجزای خدمات ارزیابی ریسک عبارتند از:

• ارزیابی کیفی ریسک
• ارزیابی کمی ریسک
• ارزیابی ریسک عمومی
• ارزیابی ریسک خاص سایت
• ارزیابی ریسک پویا
• به یاد داشته باشید

انواع تکنیک های تحلیل و ارزیابی ریسک عبارتند از:

• ارزیابی کیفی ریسک
• ارزیابی کمی
• ارزیابی ریسک عمومی
• ارزیابی ریسک خاص سایت
• ارزیابی ریسک پویا

ارزیابی کیفی ریسک چیست؟

یکی از سوالاتی که در این بخش مطرح می شود این است که تحلیل ریسک کیفی چیست؟

اکثر ارزیابی های ریسک در گروه ریسک کیفی قرار می گیرند. هنگام انجام ارزیابی کیفیت، سیستم ارزیابی از قضاوت خود برای شناسایی خطرات و برنامه ریزی اقدامات کنترلی استفاده می کند.

هنگامی که ارزیاب احتمال و شدت خطر را در نظر گرفت، ریسک ها به عنوان بالا، متوسط ​​یا پایین طبقه بندی می شوند.

ارزیابی کمی ریسک چیست؟

اکنون که ارزیابی کیفی ریسک را درک کردیم، سوال بعدی این است: تحلیل کمی ریسک چیست؟

در این نوع ارزیابی ریسک (ریسک کمی) از ابزارها و تکنیک های کمی برای اندازه گیری سطح ریسک ها استفاده می شود.

ماتریس ریسک را می توان برای تعیین مقدار احتمال و شدت ریسک استفاده کرد. در مثال ارزیابی ریسک، می توان از یک ماتریس 3×3 با مقادیر زیر استفاده کرد:

ماتریس ریسک 3×3 – احتمال
خیلی بعید = 1
احتمالا = 2
خیلی زیاد = 3
ماتریس خطر 3×3 – شدت
کمی = 1
جدی = 2
رشته = 3
برای محاسبه سطح ریسک می توان از معادله زیر استفاده کرد:

ریسک = شدت x احتمال
همچنین گزینه های دیگری برای ماتریس های خطر مانند ماتریس 5*5 وجود دارد.

مقادیری که استفاده می کنید به ترجیحات شخصی شما و تنوعی که در سطح ریسک شما نیاز دارید بستگی دارد.

ویژگی های انتخاب روش ریسک کیفی یا کمی

بارزترین تفاوت بین تحلیل کمی و کیفی ریسک، رویکرد آنها به فرآیند است. تحلیل ریسک کیفی بیشتر ذهنی است.

این کار بر شناسایی ریسک‌ها متمرکز است تا بتوانیم احتمال وقوع یک رویداد خاص در طول چرخه عمر پروژه و تأثیر آن را بر زمان‌بندی کلی اندازه‌گیری کنیم.

سپس نتایج در یک ماتریس ارزیابی ریسک (یا هر نوع گزارش گرافیکی بصری) ثبت می شود.

از سوی دیگر، تحلیل کمی ریسک عینی است. از داده‌های قابل ممیزی برای تجزیه و تحلیل اثرات ریسک از نظر هزینه‌های بیش از حد، مصرف منابع و تأخیرهای برنامه استفاده می‌کند.

در نهایت، هدف یکی است; تفاوت این است که این یک رویکرد علمی پر از داده است.

در سطح فردی، تجزیه و تحلیل کمی ریسک یک مقدار عددی را به ریسک‌های موجود اختصاص می‌دهد – ریسک A بر اساس داده‌های کمی (نوسانات هزینه‌های منابع، میانگین زمان اجرای فعالیت‌ها، لجستیک و غیره) احتمال وقوع 40٪ دارد و 15 ). درصد به احتمال زیاد منجر به تاخیر چند روزه می شود.

بنابراین کاملاً به کمیت و دقت داده های شما بستگی دارد. بهترین کار برای اینکه بتوانید ریسک تصمیمات مالی عمده را در نظر بگیرید و بهترین تصمیم را برای سودآوری و موفقیت بیشتر بگیرید.

میزان تخمینی ریسک

بسته به شخص، تصورات مختلفی از یک خطر خاص وجود دارد.

افراد مختلف برداشت های متفاوتی از یک ریسک خاص دارند. تخمین ریسک توسط غیر دانشمندان با نتایج آماری و معادلات ریسک ریاضی سازگار نیست.

به طور کلی، ریسک شامل دو جنبه مختلف است:

ریسک ذهنی: درک بزرگی ریسک در ذهن افراد غیرمتخصص که ریسک ذهنی یا درک شده نامیده می شود.
ریسک واقعی: برآورد علمی بر اساس اطلاعات آماری در مورد میزان ریسک را ریسک واقعی می گویند.
ریسک ذهنی ممکن است کمتر یا بیشتر از ریسک واقعی باشد و ارزیابی ریسک به صورت آگاهانه یا ناخودآگاه انجام می شود. در این میان شناخت عواملی که بر قضاوت نادرست افراد تأثیر می گذارد و برای تصحیح ریسک پذیری ضروری است، ضروری است.

انواع تکنیک های ارزیابی ریسک { خدمات ارزیابی ریسک )

تکنیک PHA، تکنیک BIA، تکنیک حالت شکست فرآیند FMEA، تکنیک تجزیه و تحلیل لایه حفاظت (LOPA)، تکنیک ارزیابی قابلیت اطمینان انسانی (HRA) و تکنیک تعمیر و نگهداری مبتنی بر قابلیت اطمینان RCM انواع تکنیک‌های ارزیابی ریسک هستند.

انواع تکنیک های ارزیابی ریسک

تکنیک ارزیابی ریسک PHA
تجزیه و تحلیل خطر فرآیند (PHA) مجموعه ای از ارزیابی های سازمان یافته و سیستماتیک از خطرات بالقوه مرتبط با یک فرآیند صنعتی است.

PHA اطلاعاتی را برای کمک به مدیران و کارکنان در تصمیم گیری برای بهبود ایمنی و کاهش عواقب انتشار ناخواسته یا برنامه ریزی نشده مواد شیمیایی خطرناک فراهم می کند.

PHA بر تجزیه و تحلیل علل و پیامدهای احتمالی آتش‌سوزی، انفجار، انتشار مواد شیمیایی سمی یا قابل اشتعال، و نشت مواد شیمیایی خطرناک، تمرکز بر تجهیزات، ابزار، برنامه‌ها، اقدامات انسانی و عوامل خارجی که می‌توانند بر فرآیند تأثیر بگذارند، تمرکز دارد.

تکنیک ارزیابی ریسک BIA
تجزیه و تحلیل تأثیر کسب و کار (BIA) پیامدهای عملکرد تجاری و اختلالات فرآیند را پیش بینی می کند و اطلاعات مورد نیاز برای توسعه استراتژی های بازیابی را جمع آوری می کند.

سناریوهای زیان احتمالی باید در طول ارزیابی ریسک شناسایی شوند. همچنین ممکن است به دلیل عدم موفقیت تامین کننده کالا یا خدمات یا تاخیر در تحویل، تجارت قطع شود.

احتمالات زیادی برای در نظر گرفتن وجود دارد.

تکنیک ارزیابی ریسک RCM
قابلیت اطمینان محور (RCM) یک مفهوم برنامه‌ریزی تعمیر و نگهداری است که هدف آن تضمین این است که سیستم‌ها به انجام آنچه کاربرانشان در شرایط فعلی نیاز دارند ادامه می‌دهند.

اجرای موفقیت آمیز RCM منجر به افزایش سودآوری، قابلیت اطمینان، در دسترس بودن دستگاه و درک بهتر سطح ریسک مدیریت شده توسط سازمان می شود.

برای مطالعه بیشتر : حسابداری انحلال شرکت ها

آموزش حسابداری